Simmeriis is het plan om rond de Lekkumer ijsbaan een culturele activiteit te organiseren. Arcadia heeft eind verleden jaar een intentieverklaring van Doarpsbelang, ijsbaanvereniging Iisnocht, Wassenberghskoalle en kerk hierover goedgekeurd. In de Kobbeflecht van december 2022 hebben we hierover verteld.
Afgelopen maanden is een kleine ‘kerngroep’ van vrijwilligers een aantal keren rond de tafel geweest om over dit prille plan verder te brainstormen.
Op de jaarvergadering van Doarpsbelang volgde een presentatie. Gerben Hoogterp vertelde hoe het plan voortkomt uit de samenwerking tussen school en kerk rond het wandelende bosk verleden jaar. Samen hebben zij toen een perenboom laten wandelen van Snakkerburen naar het bosk met duizend bomen in de binnenstad. Daags erna is deze boom feestelijk als levensboom geplant in de Doarpstûn.
Het vervolg van Arcadia-bosk is een project rond Friese ijsbanen, vanouds plekken van mienskip die door de klimaatverandering helaas hun oorspronkelijke functie steeds minder kunnen waarmaken. Kees Osinga vertelde namens het bestuur van iisnocht wat voor impact deze verandering heeft op de Lekkumer ijsbaan waar straks weer de schapen lopen en wat dit betekent voor de jonge generatie.
Ideeën verzamelen
Volgende stap wordt nu het verzamelen van ideeën. Dat moet u breed zien. Niks ligt nog vast. Te denken valt aan een evenement of gebeurtenis, iets tastbaars of een gebeurtenis samen met jong en oud. Voor al uw gedachten is een rode iisbox die dienst doet als ideeënbus. Hier kan iedereen een eigen idee deponeren. De eersten zijn al binnen. Het ligt in de bedoeling dat komende periode deze rode ijsbox door Lekkum en Snakkerburen zal toeren met een electrische tuktuk-taxi’.
Naast de ijsbox is het ook mogelijk ideeën in te leveren aan huis bij Gerda Bakker, Terp 10. Of via het e-mailadres van de ijsbaanvereniging: iisnocht@hotmail.com
Midzomer presentatie
Het is de bedoeling dat wij de simmeriis-ideeën op de midzomer, woensdagavond 21 juni op gepaste en vrolijke wijze willen presenteren voor een groot publiek. Op deze langste dag zullen de contouren duidelijk worden welke richting wij als mienskip willen inslaan voor een zomers gebruik van onze ijsbaan. Dit met het oog op de klimaatverandering en ook als een nieuwe extra invulling van deze plek van mienskip voor jong en oud.
Tot slot vatte Sarah Sötemann van centrum Pasha Mama de toekomstdroom van onze ijsbaan samen in een prachtig lied. De tekst vind je hieronder.
Ik heb een ijsbaan in de buurt die is er altijd al geweest,
vroeger konden we daar schaatsten en dat was een heel groot feest.
Iedereen kwam er dan samen op noren houtjes of met stoel,
koek en sopie hield je warm ’t was zo’n heerlijk knus gevoel.
Maar nu blijft het ‘s winters lauw dus hij vriest niet echt meer dicht,
ik blijf er naar verlangen naar het ijsvrij en schaatsplicht,
vooral omdat het zo gezellig en zo lekker bij elkaar,
maar misschien kan het ook anders, komen we zomers bij elkaar.
Dus nu zit ik wat te dromen, misschien een lekker kuierpad.
Een rondje om de ijsbaan nou dat is dan toch al wat.
Een klaphek aan ’t begin met een mooie poort ervoor,
zo blijven de schaapjes er wel in en ga je toch een poortje door.
Zo kuier ik een rondje, waai ik uit in fantasie,
en dat is nou heel grappig want weet je wat ik daar nu zie?
Hier en daar een fruit boom, vogels vol in lentelied
en er komt iemand aangelopen die andersom van het rondje om de ijsbaan heen geniet.
We blijven even staan en kijken het zo aan,
dan zeg jij zo ineens hé ik heb een leuk idee,
ik zie een minifestival met kraampjes overal,
de kind’ren hebben wat gemaakt wat langs het paadje ten toon staat
Er is een podium met muziek en gedichten en verhalen
je kan er iets moois brengen en je kan er iets moois halen
alles wat je maar wil delen van je ambacht of zoiets
komt op de ijsbaan samen en we noemen het SimmerIIs
